در شماره سیزدهم نقش صحنه
مقاله‌ای با عنوان «جنگ و تئاتر مرگ: قهرمان جنگی از زاویه نگاه تادئوش کانتور»
ابراهیم ابراهیمی پژوهشگر و مترجم فرانسوی، مقاله‌ای را تحت عنوان «جنگ و تئاتر مرگ: قهرمان جنگی از زاویه نگاه تادئوش کانتور» منتشر کرد.
به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در استان آذربایجان‌غربی به نقل از دفتر هنرهای نمایشی شهرستان مهاباد، ابراهیم ابراهیمی پژوهشگر و مترجم فرانسوی، مقاله‌ای را تحت عنوان «جنگ و تئاتر مرگ: قهرمان جنگی از زاویه نگاه تادئوش کانتور» در مجله‌ی شماره سیزده ماهنمامه تخصصی نقش صحنه منتشر کرد.
در این مقاله نویسنده به بازنمایی جنگ توسط آوانگاردها بر روی صحنه می‌پردازد و تاکید اصلی نویسنده بر بینش تادئوش کانتور در تئاتر جنگ است،در مقدمه‌ی این مقاله ذکر شده است:
در پایان جنگ جهانی اول ، پدر تادئوش کانتور به دلیل ضربه‌ی روحی که در دوران سربازیش تجربه می‌کند ، نزد خانواده اش بر نمی‌گردد.وی در جنگ جهانی دوم تبعید شد و درست همان زمانی که تادئوش جوان اولین کار کارگردانیش را به صورت زیر زمینی اجرا می‌کرد،پدر ترور می‌شود.در توصیف آثار کانتور اشاره به این امر ضروری است که :زنده برگشتن یا مرده بازگشتن قهرمانان اهمیت ندارد بلکه ، در تئاتر کانتور ، "قهرمانان" همیشه برمی گردند.
بازگشت به گذشته غیرممکن است.اما این دقیقا همان چیزی است که تئاتر تادئوش کانتور (1915-1990) در تلاش است که به آن دست یابد. وی با قرار دادن پی در پی تصاویر دنباله دار پشت سرهم ، بیننده خود را از طریق مسیرهای ذهنی به این مدینه فاضله عجیب و غریب ، می برد.هنرمندی که وارث معروفترین آوانگاردهای اروپایی قرن بیستم (دادا ، ساختار گرایی ، سوررئالیسم) است و از قضا دستی هم در هنرهای تجسمی دارد کاری که سخت با هنر تئاتر او در ارتباط است،شعبده باز بزرگ تصاویر است.بر رو صحنه‌ی وی ، ما شاهد یک پرسپکتوی زیبا از تصاویر بی‌نقص و کلیشه‌ای هستیم که با کهن الگوها و نمادها در هم می‌آمیزند.