به قلم داریوش حیاتی کارشناس هنری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی پلدشت
کتاب «تئاتر و رسانههای دیجیتال» منتشر شد
چاپ و انتشار کتاب « تئاتر و رسانههای دیجیتال » به قلم داریوش حیاتی. 2
چاپ و انتشار کتاب « تئاتر و رسانههای دیجیتال » به قلم داریوش حیاتی. 3
کتاب « تئاتر و رسانههای دیجیتال » به مقایسه تطبیقی تأثیرات رسانه از پیدایش فناوری اسلاید وفیلم اروین پیسکاتور تا قرن حاضر و بکارگیری تجهیزات هلوگرافی و ویدئو پروژکتور و امکانات جدید رسانه ای در نمایش با رویکرد کنش ارتباطی هابرماس میپردازد
به گزارش خبرنگار ایران تئاتر از آذربایجانغربی به نقل از دفتر هنرهای نمایشی شهرستان پلدشت داریوش حیاتی کارشناس هنری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان پلدشت و کارشناس ارشد تئاتر و دانشجوی دکتری تئاتر کتابی را «تحت عنوان تئاتر و رسانههای دیجیتال» را در انتشارات دانش و سنجش به چاپ رسانده، در این کتاب آمده است که :
رابرت لینچ کارگردان، نمایشنامه نویس و بازیگرکه پیام روز جهانی تئاتر را نوشت میگوید: بقا و تداوم تئاتر با ظرفیت او در پذیرندگیاش از فن آوری، ابزار و زبان جدید، نسبت مستقیم دارد، زیرا تئاتر چگونه میتواند شاهد پیامدهای عظیم عصر خود باشد بدون آنکه خود پذیرنده آنها نباشد.
از اول تاریخ بشر تا کنون حوزهای «فرهنگ وهنر» و «تکنولوژی و صنعت» برهم اثر متقابل داشتهاند و همواره تئاتر از فناوری نوین عصر خود بهره برده است. در چند دهه اخیر بواسطه رشد سریعی که در فن آوری رایانه ای هم در بخش سخت افزار و هم نرم افزار بوجود آمده، این امکان برای هنرمندان فراهم شده تا از رایانه به عنوان وسیله و ابزاری جهت خلق آثار هنری بهره گیرند.
تأثیر رسانههای تصویری در تئاتر و چگونگی پیشرفت و نمود آنها در هنر تئاتر دراین رساله مورد توجه و بررسی است. هرشکل اجرایی، مبتنی بر درام و رویداد نمایشی که درواقع تأثیرات رسانههای تصویری برآن مشهود است، مد نظر قرار گرفته است. بنابراین تلویزیون، سینما و زیرمجموعههایی همچون انیمیشن و فعالیتهایی مبتنی بر استفاده از دوربین، ویدئوآرت و... با حوزه مورد پژوهش؛ یعنی رسانههای تصویری در ارتباطاند. رسانههای تصویری دربرگیرنده تمام جلوههایی است که قابل رؤیت و پیش برنده باشند؛ همچون فیلم، اسلاید، پرتوافکنی و... رسانههای غیرتصویری شامل تمام افکتها، صداها و کانالهایی هستند که بدون تأثیر بصری براجرا، قابل لمساند. از طرف دیگر تئاتر دیجیتال گونه ای از تئاتر معاصر است و عمر نه چندان بلندی دارد و دربرگیرنده گونه ای از اجراهای تئاتری است که تکنولوژیهای دیجیتالی در شکل گیری آن سهم بسزایی دارند.