در حال بارگذاری ...
کارگردان نمایش «قاراپاپاق گلینی»:

تئاتر بدون مخاطب جایگاهی ندارد

گفتگوی با علی صابر رضایی نویسنده و کارگردان نمایش «قاراپاپاق گلینی».

گفتگوی با علی صابر رضایی نویسنده و کارگردان به بهانه‌ی اجرای نمایش قاراپاپاق گلینی از 12 تا 21 مرداد در ارومیه

علی صابر رضایی به سال 1333 در ارومیه متولد شد، وی فارغ التحصیل رشته حقوق از دانشگاه تهران بوده و تاکنون بیش از سی نمایشنامه به رشته تحریر در آورده است و پانزده نمایش از آثارش را شخصاٌ کارگردانی نموده و اخیراً دوازده نمایشنامه از آثارش را در قالب پنج مجموعه به چاپ رسانده است.

ملیک ممد، قاراپاپاق گلینی، تولد یک حباب، موش کور، گلهای گمگشته، واهمه های هولناک، عشق گمشده از آثار نمایشی وی است.

_نمایشنامه آیا بر اساس داستان واقعی توسط شما نوشته شده و اگر جواب مثبت است منابع و ماخذ شما برای نگارش آن چه بوده و چقدر منطبق بر تاریخ است؟

ماخذ نمایش تاریخ نقده نوشته آقای رضوی بوده  در آن کتاب درباره رویارویی باپیر میرپنج با قوای عثمانی چند سطر نوشته شده ولی من از آن چند سطر واقعه تاریخی یک نمایشنامه یک ساعته نوشته ام بنابراین شخصیت های نمایش ساخته و پرداخته ذهن من است. این نمایشنامه درسال 74 نوشته شده و درسال 75 درمعیت آقای ایرانجو کار شد و در جشنواره استانی اول شده به جشنواره منطقه ای رشت رفتیم درآنجا منتخب شدیم و به جشنواره سراسری فجر راه پیدا کردیم و دو بار در سالن وحدت تهران اجرا نمودیم که مورد استقبال آذری زبانان مقیم تهران قرار گرفت، به نظرمن نمایش قاراپاپاق گلینی با تاریخ تئاتر نقده عجین شده و جدا نشدنی است .

_بعنوان یک نویسنده پرداخت به نمایشنامه با موضوعات بومی را چقدر در اولویت خود دارید؟

به نظرمن بنا به عللی که جای مطرح کردن آن اینجا نیست مردم ما برای مدتی با تئاتر قهرکرده بودند، برای آشتی بایستی مسایل و موضوعات آنها یعنی درد و رنج و شادیهای زندگی وآداب و رسوم و تاریخ و فولکولور آنها مطرح کنیم تا بتوانیم مردم به سالن تئاترکشیده حرف خودمان را بزنیم. تئاتر بدون مخاطب جایگاهی ندارد باید بین مردم وتئاتر آشتی صورت بگیرد.

- بنظر شما موضوعات بومی چقدر میتواند مورد توجه مخاطبان قرار بگیرد؟

بدیهی است نمایشنامه هایی با موضوعات بومی و تاریخی و براساس مسائل روز باعث میشود مخاطب تئاتر را از آن خودش بداند، وقتی تماشاگر میبیند تاریخ دیار او آداب و رسومش و سنن اجتماعی و روابط زندگیش به صورت نمایشنامه ای تصویر شده البته که تماشای آن تاثیر بیشتری خواهد گذاشت چرا که مخاطب ضمن شناخت تاریخ وگذشته سرزمین خود نسبت به نحوه زندگی و روابط اجتماعی و آداب و رسوم خود آگاهی بیشتری پیدا می کند و بنوعی هویت واقعی خود را مورد بازنگری قرارمیدهد.

-بنظر شما برای نگارش و تولید آثار فاخر چه مسیری را باید طی کرد؟

تولید آثار خوب و بقول شما فاخر کار آسانی نیست. ابتدا باید متن نمایشی قوی و قابل قبولی که از نظر معیارهای دراماتیک و... بطور صحیح نگارش یافته باشد لازم وضروری است چون که متن نمایشی مواد اولیه کار بشمار می رود اگر خوب و دقیق و محکم و قابل قبول باشد طبعا مابقی کارها برمبنای آن پیش خواهد رفت. مسلما کارگردانی و بازیگری و بقیه عوامل فنی درجای خود بسیار مهم است. چه بسا متن خوب بدست گروه اجرایی خام و ناپخته هدر رود. درخاتمه عرض می کنم که پتانسیل تئاتر ارومیه بالا و شاید از بسیاری ازشهرها بهتر است. اما متاسفانه همبستگی و همدلی وحدت گروهی کم است. آرزو میکنم همه هنرمندان تئاتر درکنار هم و دست دردست هم تئاترهای بهتر و قابل قبول تری را عرضه کنیم انشالله.




نظرات کاربران